Stanowisko Narodowego Odrodzenia Polski w związku z wyborami prezydenckimi 2025

Zbliżające się wybory prezydenckie nie tylko wymuszają ze strony nacjonalistycznych, niepodległościowych środowisk ocenę polityczną pretendentów do formalnie najwyższego urzędu w Polsce, ale skłaniają do pewnej istotnej refleksji.

Wydawać by się bowiem mogło, iż stosunek każdego z kandydatów do zagadnienia niepodległości Państwa Polskiego w ogóle nie powinien się w takiej opinii pojawiać – z bardzo prostego powodu. Warunkiem bowiem konstytutywnym działań na rzecz objęcia urzędu prezydenta Państwa (podkreślmy to jeszcze raz: Państwa, a nie kolonii czy też terytorium zależnego), jest bezwarunkowe uznawanie tegoż za byt na arenie międzynarodowej suwerenny i podmiotowy. Werbalne deklaracje dbałości o „polski interes” przy jednoczesnym praktycznym realizowaniu podporządkowania czynnikom zewnętrznym krajowego prawa, polityki zagranicznej, polityki ekonomicznej, polityki obronnej a nawet zasad etycznych obowiązujących w życiu społecznym – jest co do zasady logicznie sprzeczne. Czy można bowiem pogodzić twierdzenie o „staniu na straży niepodległości”, z jawnym zwalczaniem tejże niepodległości atrybutów?

Żyjemy jednak w czasach, w których niepodległość państwowa jest fikcją, maskowaną ozdobnikami, takimi jak nadruki na dokumentach tożsamości czy nazewnictwo instytucji życia publicznego. Polska jest naszą Ojczyzną, lecz tzw. III RP nie jest naszym państwem – dokładniej: nie jest żadnym państwem, a wyłącznie tworem półkolonialnym, w którym koncesjonowane siły polityczne zmagają się wyłącznie o wagę łańcuchów, jakimi nasz Kraj przez tzw. Unię Europejską ma być spętany.

Ten trwający od lat stan rzeczy jest dokładnym powtórzeniem historii PRL, w identyczny sposób skrępowanej przez Związek Sowiecki. Tę identyczność sytuacji dosłownie wyraził orędownik ponownego zniewolenia, w młodości komunistyczny funkcjonariusz, później „prezydent”, Aleksander Kwaśniewski, który publicznie wykrzyczał słynne motto zwolenników Unii Europejskiej: „Tak jest! Wczoraj Moskwa dziś Bruksela!”.

Narodowe Odrodzenie Polski, począwszy od 1992 roku jako jedyna formacja polityczna w Polsce, sprzeciwiało się projektowi „zjednoczonej Europy”. Dokonując analiz „na dokumentach”, wypowiedzi czołowych graczy polityki europejskiej, śledząc medialną operację przygotowawczą niszczenia Europy Niepodległych Państw nie tylko sformułowaliśmy jasne stanowisko w tej sprawie, ale podjęliśmy działania publiczne, jakie dostępne były w owych czasach – epoce, przypomnijmy, przed internetowej: manifestacje, publikacje (szczególnie w największym wśród, by użyć popularnego określenia, „prawicowo-patriotycznych” pism dostępnych w dystrybucji publicznej, czyli naszym miesięczniku „Szczerbiec”), czy lobbując wśród deklarujących swoje patriotyczne i niepodległościowe poglądy parlamentarzystów i liderów establishmentowych partii. Nasze wysiłki przyniosły widoczny „efekt” – staliśmy się celem ataków lokalnych „europejskich” mediów, politycznych „elit” i aparatu represji. Dopiero około 2000 roku do grona obrońców Polski Niepodległej dołączać zaczęły kolejne środowiska. Niestety, w roku 2004, w tzw. „referendum akcesyjnym”, przegraliśmy pierwszą bitwę o Polskę. Bitwę – jednak nie wojnę. Wciąż aktualne pozostaje nasze stanowisko, wyrażone m.in. „W liście otwartym: W obronie Wolności” z dn. 11.04.1996, odczytanym w obecności mediów na Placu Krasińskich w Warszawie, w czasie organizowanych przez NOP obchodów 52 rocznicy powstania Obozu Narodowo-Radykalnego: „Nie występujemy przeciwko współpracy międzynarodowej. Nie ma nic złego w tym, że kraj suwerenny zawiera układy (gospodarcze, polityczne, militarne) z innymi państwami czy też blokami państw. To nie układy międzynarodowe są złe, ale utrata możliwości ich zawierania – oraz zrywania. Odrzucamy ideę zjednoczonej Europy nie dlatego, że jest układem międzynarodowym, ale właśnie dlatego, że nim nie jest. Istnieje bowiem zasadnicza różnica pomiędzy umową o współpracy, a pozbawieniem możliwości wyboru – nawet do opuszczenia Unii Europejskiej. (…) Zjednoczona Europa to super-państwo, podporządkowane konkretnym interesom politycznym i ekonomicznym ponadnarodowych ośrodków finansowych. Gospodarka, prawo i polityka poszczególnych narodów są w zjednoczonej Europie wtórne, podrzędne w stosunku do decyzji rządu centralnego”.

*

To rozbudowane wprowadzenie do stanowiska środowisk Narodowego Odrodzenia Polski w związku z wyznaczonymi na dzień 18.05.2025 r. wyborami prezydenckimi koniecznym było ze względu na polityczny stan nie-państwa, w jakim znajduje się Polska.

Do obecnych wyborów przystępuje łącznie 13 kandydatów – i pierwsza selekcja pretendentów dokonana musi zostać pod kątem ich faktycznego, a nie li tylko hasłowo ujętego stosunku do polskiej niepodległości.

Wyróżnić da się tutaj 3 grupy:

1. zwolenników całkowitego podporządkowania Polski siłom zewnętrznym;

2. wyznawców zasady „za a nawet przeciw”;

3. zwolenników Polski jako Państwa Niepodległego i Suwerennego.

Grupa 1 jest zdecydowanie największa – składa się bowiem z 11 kandydatów. Rzecz jasna ich zaangażowanie w służbie obcych różnej jest dynamiki: od niewolnictwa bezwarunkowego (Trzaskowski, Biejat, Zandberg, Szenyszyn, Hołownia) po niewolę „oświeconą” (Nawrocki, Jakubiak, Woch, Maciak, Stanowski, Bartoszewicz). Osoby z tej grupy – jak wynika z ich politycznych działań i deklaracji składanych publicznie – nie widzą jednak żadnej możliwości istnienia Państwa Polskiego. W ich wizji świata Polska to unijna prowincja, która – w najlepszym razie – może próbować wyjednać lepsze traktowanie.

Grupa 2 to jeden kandydat – Sławomir Mentzen, którego poglądy na polską realną suwerenność są niezmiennie zmienne – w zależności od bieżących układów politycznych raz deklaruje kontynuację polityki (p)rezydenta A. Dudy, by innym razem – szczególnie w obliczu spadających sondaży, na które kandydat wydaje się szczególnie uwrażliwiony – sugerować konieczność „zastanowienia się” nad Polską w UE.

I wreszcie Grupa 3 – również jednoosobowa. Stanowi ją Grzegorz Braun. W tym wypadku nie można mieć żadnych wątpliwości. Nie tylko deklaracje, ale i praktyczne działania ustawiają tego pretendenta jako człowieka zdecydowanie i otwarcie wzywającego do odbudowy Polski Niepodległej, wolnej od zależności od jakiegokolwiek zewnętrznego centrum władzy.

A zatem spośród 13 kandydatów, pozostał zaledwie jeden – Grzegorz Braun. W sposób oczywisty jakiekolwiek dalsze analizy stanowisk w innych sprawach programowych kandydatów z grupy 1 i 2 tracą rację bytu, albowiem nikt, kto nie stawia sprawy niepodległego Państwa Polskiego na pierwszym miejscu, aspirując do najwyższego – przynajmniej formalnie – stanowiska publicznego w Polsce, na jakąkolwiek pozytywną atencję ze strony nacjonalistycznej, niepodległościowej nie zasługuje.

*

Czy zatem Grzegorz Braun, jedyny kandydat „za niepodległością” także w innych sprawach istotnych zajmuje stanowisko nam bliskie? Porównajmy te, które pretendent sam uwypukla najczęściej w kampanii.

1. Obce wojska w Polsce. Od 1998 roku NOP stanowczo opowiada się przeciwko zastępowaniu sowieckich wojsk okupacyjnych – innymi (np. amerykańskimi). Sytuacja, w której obce siły militarne, stacjonujące w naszym kraju nie są podporządkowane polskiemu dowództwu wojskowemu nie jest sojuszem, a faktyczną okupacją. Grzegorz Braun głosi dziś identyczne stanowisko.

2. Obrona dzieci. Od początku swojego powstania, w 1981 r, NOP opowiada się za ochroną dzieci przed aborcyjnym ludobójstwem. Pierwsza w Polsce manifestacja w Polsce postkomunistycznej współorganizowana została przez NOP w roku 1990 w Warszawie. Od 1997 prowadzimy kampanię, informacyjna i akcyjną, „Chcesz zabijać – zabij się sam” i „Aborcja – prawdziwy holocaust”. Również tutaj Grzegorz Braun jest niezłomnym obrońcą życia polskich dzieci (vide akcja bezpośrednia w związku z zabójstwem małego Felka, zamordowanego przez „lekarkę” w szpitalu w Oleśnicy).

3. Walka z promocją dewiacji. Narodowe Odrodzenie Polski jest twórcą kampanii (rok 2002), prowadzonej nieprzerwanie do dziś, która na stałe weszła do polskiej kultury masowej – „Zakaz Pedałowania”, akcji znakomicie przyjętej nie tylko w Europie, ale na innych kontynentach. Inną jej odsłoną jest popularna kampania „Hulajnoga. Polska bez pedałów” (od roku 2010). Prowadzimy aktywne działania (komisje sejmowe, manifestacje, wykłady, publikacje) z zakresu ochrony dzieci przed wpływami wynaturzonego LGBT. Nasze akcje przeciwko promocji aberracji seksualnych dziesiątki razy aparat ścigania próbował kontrować metodą „prokuratorsko-sądową” – jak dotąd bezskutecznie. Grzegorz Braun także zdecydowanie opowiada się przeciwko promocji seksualnych wynaturzeń.

4. Organizacja terrorystyczna Izrael. NOP jest twórcą kampanii „Palestyna – Prawdziwy Holocaust”, przeprowadzoną już w 1993 r. w Polsce – i z naszej inicjatywy, w ramach ruchu International Third Position, również w innych krajach europejskich. Akcja spotkała się z natychmiastową reakcją organów ścigania, które wszczęły w tej sprawie postępowanie karne, konfiskując pierwszą partię materiałów kampanijnych. To były pierwsze w Polsce postkomunistycznej represje władzy „demokratycznej” za obronę mordowanych Palestyńczyków. Akcje te prowadzone są przez Narodowe Odrodzenie Polski permanentnie do dziś, także w kontekście wpływów żydowskich na Polskę. Grzegorz Braun bez wątpienia, dzięki słynnemu zgaszeniu świec chanukowych i licznych, zdecydowanych wypowiedzi, za które został np. siłą wyprowadzony z sali obrad brukselskiego „parlamentu”, stał się ikoną tego stanowiska.

5. Polityka wschodnia – Ukraina. W naszym analitycznym oświadczeniu „Wobec wojny na Ukrainie” z marca 2022 r. zdecydowanie odrzuciliśmy możliwość zaangażowania naszego kraju w wojnę USA prowadzoną z Rosją rękami Ukraińców. Co ciekawe, nasze twierdzenie powtórzył równo 3 lata później dziennik amerykański „New York Times”, określając to wojną zastępczą dwóch imperiów. W tym zakresie Grzegorz Braun zajmuje stanowisko zgodne z naszym.

Podobnie jak NOP, Grzegorz Braun staje w obronie pamięci ofiar Rzezi Wołyńskiej.

Zachowując dystans i należytą ostrożność wobec polityk imperialistycznych USA i Rosji, Narodowe Odrodzenie Polski w/w oświadczeniu sformułowało m.in. koncepcję Terra Libertatis, czyli stworzenia (jako wstęp do odzyskania Europy) pasa niepodległych państw , (w kierunku wschodnim: Polska, Białoruś, Mołdawia, euroazjatycka Gruzja) wolnych od politycznej kontroli (militarnej i politycznej) sił imperialnych (Rosji, UE i USA), co pozwoliłoby umocnić wolnościowy charakter regionu i zmarginalizować państwowotwórcze marzenia Brukseli, co byłoby znaczącym krokiem w kierunku likwidacji unii „europejskiej”. W tym zakresie Grzegorz Braun nie postuluje podobnych rozwiązań, koncentrując się wyłącznie na konieczności znormalizowania stosunków dwustronnych z Białorusią i Rosją, uwypuklając przy tym imperialny charakter polityki USA, pomijając jednak takąż samą tendencję widoczną w działaniu państwa rosyjskiego – co czyni z kolei Narodowe Odrodzenie Polski.

6. Ustrój gospodarczy. Ten temat nie jest praktycznie obecny w kampanii G. Brauna, zawężony został przez niego do postulatu konieczności przeprowadzenia kosmetyki biurokratyczno-fiskalnej (likwidacja CIT, PIT). Z poglądów kandydata z okresu przed kampanijnego można jednak wywnioskować, iż jest on zwolennikiem gospodarczego liberalizmu, stojącego w kontrze do nacjonalistycznych rozwiązań zawartych w wypadku wielkich przedsiębiorstw w koncepcji zrównania kapitału z pracą (co jest ważnym elementem ograniczenia tzw. „kapitału anonimowego”, organizującego z pozycji globalnej życie gospodarze narodów), zaś w ekonomii małej i średniej – w idei dystrybucjonizmu, czyli „swojego na swoim”. Propagowane od 1981 r. przez NOP rozwiązania porządku ekonomicznego wynikają wprost z tradycyjnej nauki Kościoła katolickiego.

7. Tradycja katolicka. Jest faktem notoryjnym, iż to NOP, jako czynny uczestnik europejskiego ruchu Tradycji, już w 1994 r., w szczególności na łamach pisma „Szczerbiec”, wprowadziło do publicznego dyskursu w Polsce zagadnienie powrotu wspólnoty katolickiej do przedsoborowych źródeł (co czynimy i dziś, publikując liczne dzieła z tego zakresu w ramach Biblioteki „Szczerbca”). Nie tylko zresztą to: od połowy lat 90 ub.w. jako jedyni organizowaliśmy w Kraju wydarzenia religijne Tradycji, a dzięki naszej rekomendacji instytucje ją propagujące na stałe znalazły miejsce w naszej Ojczyźnie. Jak zauważamy, w tym względzie również Grzegorz Braun zajmuje stanowisko tożsame z naszym.

*

Jak widać z powyższego przeglądu poglądów pretendenta, istnieje znacząca zgodność naszych postulatów. Nietrudno dostrzec, iż w większości spraw najistotniejszych Grzegorz Braun „mówi NOPem”, głosi to, co Narodowe Odrodzenie Polski propaguje od kilku dekad.

Są też rzecz jasna różnice – te z istotniejszych wskazaliśmy powyżej.

Podsumowując ten wątek: Narodowe Odrodzenie Polski rekomenduje tym, którzy zdecydują się wziąć udział w tzw. wyborach prezydenckich wybór Grzegorza Brauna. Spośród 13 kandydatów jest jedynym, który na niepodległość Polski patrzy – bez wątpienia szczerze – jak na wartość samą w sobie.

*

Odrębnym zagadnieniem jest sprawa prawdopodobnej II tury wyborów. Pomimo napędzania przez systemowe media „samospełniającej się przepowiedni sondaży”, nie można wykluczyć „wariantu amerykańskiego”, czyli kompletnej porażki mainstreamowej propagandy. Bez względu jednak na to, kto w ewentualnym drugim starciu stanie w szranki, pamiętać należy, iż w takiej sytuacji ważnym jest, by w pałacu (p)rezydenckim nie zasiadł przedstawiciel obecnego reżimu.

W najlepszym przypadku (G. Braun kontra dowolny brukselczyk), będzie to walka o „przyczółek Niepodległości”; w wypadku starcia dwóch partii brukselskich (kandydatów PO i PiS) – zmaganie toczyć się będzie nie o to, by było lepiej, lecz by nie było gorzej… zbyt szybko. Walka tych środowisk o wpływy, walka brutalna, którą obserwujemy każdego dnia, w sposób oczywisty spowolni procesy destrukcyjne w kraju. Albowiem tam, gdzie dwóch łajdaków się bije, tam Polska korzysta.

Rada Wykonawcza Narodowego Odrodzenia Polski, 11.05.2025

***

Symbole radykalnego nacjonalizmu w Polsce

Ani liberalizm, ani marksizm – droga ideowa spadkobierców ONR

„Szczerbiec” – magazyn narodowo-radykalny

Deklaracja Trzeciej Pozycji – fundament rewolucyjnego nacjonalizmu

Międzynarodowa Trzecia Pozycja – Europejski Front Narodowy

Dokumenty Trzeciej Pozycji: Deklaracja Europy Wolnych Narodów

Idee NOP: Narodowy Radykalizm, Trzecia Pozycja, Rewolucja Konserwatywna

Pierwsze obchody rocznicy powstania ONR w Polsce postkomunistycznej (1993)

Współczesny NR i Trzecia Pozycja w opracowaniach naukowych

Katolickie Państwo Narodu Polskiego – wizja nacjonalistów z NOP

Narodowo-radykalna odpowiedź na marksizm i liberalizm

Ugrzecznienie? Zmiana poglądów? Takie rzeczy to nie z NOP – rozmowa z szefem Wydziału Ideowo-Politycznego

Wywiad Narodowego Odrodzenia Polski dla serbskich nacjonalistów

Narodowi radykałowie byli elitą ówczesnej inteligencji – rozmowa z dr. Wojciechem Jerzym Muszyńskim

Polityczni Żołnierze – współczesny narodowy radykalizm