Całkowicie wyciszanym, acz niezwykle poważnym problemem, z jakim zmaga się polska emigracja w Wielkiej Brytanii jest sprawa odbierania dzieci w procesie nielegalnych adopcji. Sztuczka, jaką stosuje rząd brytyjski i jego agendy (Social Services) jest prosta: zgodnie z prawem międzynarodowym adopcje mogą być rozpatrywane w systemie prawa europejskiego (czyli polskiego) lub brytyjskiego. W pierwszym wypadku istnieje praktycznie stuprocentowa szansa adopcji dzieci w Polsce lub przez Polaków w Wielkiej Brytanii (przez rodziny – np. mieszkającego w kraju rodzica czy dziadków). Stosowanie zaś prawa brytyjskiego oznacza, iż dzieci są przekazywane do adopcji w Wielkiej Brytanii, przede wszystkim rodzinom bezdzietnym. Tyle że te „rodziny” są bezdzietne w sposób oczywisty - to zboczeńcy seksualni. Polskie dzieci trafiają zatem nagminnie w łapy „małżeństw” pederastów, dla których takie adopcje, to prawdziwe żniwo - w swoje łapy dostają bezbronne ofiary. Oczywiście nie za darmo: szacuje się, że za małego niewolnika seksualnego homoseksualiści płacą agendom brytyjskim nawet do 85 tysięcy funtów (ponad 400 tysięcy złotych). Nietrudno zauważyć, że zysk ze sprzedaży dzieci (nie tylko przecież polskich, w grę wchodzą dzieci także innych nacji, traktowane dokładnie w ten sam sposób), to potężny zastrzyk dla uprawiających politykę „otwartości seksualnej” władz brytyjskich. Należy zauważyć w tym miejscu, że procent dzieci odbieranych tzw „patologii” jest stosunkowo niewielki. W większości przypadków formalnym powodem kradzieży dzieci jest śmierć jednego rodzica, utrata pracy, poważniejsza choroba czy rozstanie małżonków.

W tym procederze władz brytyjskich dwuznaczna jest rola środka dyplomatycznego RP. Ci, którzy zwracają się o pomoc prawną do polskiej ambasady dostają jedynie spisy adwokatów od spraw rodzinnych, przy czym, dziwnym trafem, są to zwykle prawnicy wykazujący się wyjątkową „niezgrabnością prawną” (np. nie informując o możliwości postępowania sądowego w trybie europejskim, czy wręcz zastraszając rodziny walczące o dzieci). Tylko wysiłkowi kilku dosłownie osób, pracujących pro bono, polskie rodziny zawdzięczają uratowanie przed zatracaniem sporej gromadki małych Polaków.

W akcje walki o polskie dzieci włączyło się, w ramach kampanii White Rescue, Narodowe Odrodzenie Polski. Działania zainicjowano w Bath, pikietując lokalne agendy Social Services. Miejsce wybrano nieprzypadkowo. To w tym mieście zmarł niedawno, w trakcie ostrej walki prawnej z rządem o prawo opieki nad wnuczkami, p. Józef – na placu boju została jego żona, p. Urszula, i cała ich rodzina.

W ramach naszej kampanii planujemy nie tylko pikiety, ale i spotkania z Polonią, które, miejmy nadzieję, zaowocują pełnym skoordynowaniem działań prawnych. Dlatego też Narodowe Odrodzenie Polski włączyło się również w działania sądowe – w ramach protokołu Judical review, czyli kontroli sądowej, badającej zgodność z prawem decyzji lub działań podjętych przez organ publiczny, przygotowywany jest pozew zbiorowy, wskazujący zasadniczą wadę orzeczeń w postaci zatajenia informacji o możliwości przeprowadzania postępowań adopcyjnych w oparciu o prawo europejskie.

Walka o dzieci trwa – bo kto, jeśli nie my?

Wstąp do NOP – wypełnij formularz rekrutacyjny (kliknij!)

Wesprzyj finansowo działania nacjonalistyczne (kliknij!)